W mikołajki, 6 grudnia w bibliotece w Czerwonem odbyło się spotkanie autorskie z Leszkiem Czyżem - publicystą, społecznikiem, poetą regionalnym, piewcą Kurpiowszczyzny. Jak przystało na mikołajkowy wieczór zaproszeni goście otrzymali od bibliotekarzy własnoręcznie wykonane pamiątkowe Mikołaje. Organizatorami spotkania była Gminna Biblioteka Publiczna w Czerwonem i stowarzyszenie „KaFCuki” .
Leszek Czyż poprzez prezentację multimedialną wprowadził uczestników spotkania w świat kurpiowskiej architektury, kultury i sztuki. Region kurpiowski uznawany jest za jeden z najpiękniejszych w Polsce. Obyczaje, kultura duchowa i materialna Kurpiów ukształtowały się w izolacji od innych regionów, mają swoją specyfikę zdecydowanie odróżniającą je od reszty Mazowsza. Wykształciła się tu swoista mowa, śpiew, tańce, muzyka, strój, rzeźba, zdobnictwo i budownictwo drewniane.
Podczas spotkania poeta czytał fragmenty z nowo wydanego zbioru „Gadki kurpiowskie”.Salwy śmiechu wywołały scenki rodzajowe prezentowane przez autora z udziałem przedstawicieli publiczności.
- „W tekstach, które prezentuję w tym zbiorze, pragnąłem oddać jak najwierniej różne obrazy z życia Kurpiów. To nie są opowieści zasłyszane i spisane. Wszystkie opisane zdarzenia są wytworem mojej wyobraźni i efektem wnikliwej obserwacji otaczającej rzeczywistości. Starałem się okrasić je humorem, ale pozbawionym ironii czy kpiny. Nigdzie nie ma odniesienia do konkretnej osoby, czy osób, a zbieżność nazwisk, czy zdarzeń może być tylko i wyłącznie przypadkowa. Chcę, by czytelnik poznał lub przypomniał sobie ową dawną puszczańską obyczajowość, relacje międzyludzkie, jak to dawniej pracowano wespół, jak bawiono się i świętowano, w co Kurpie wierzyli, a czego się bali. W zbiorze zawarłem teksty napisane po kurpiowsku, bo język kurpiowski jest najlepszym narzędziem do wiernego malowania wydarzeń z kurpiowskiej przeszłości” - mówił Leszek Czyż.
Język jest jednym z najważniejszych wyznaczników przynależności kulturowej. Trzeba się spieszyć, aby te resztki gwary, które jeszcze są zachowane w pamięci ludzi najstarszych ocalić od zapomnienia. Dzięki takim twórcom jak Leszek Czyż udaje się ocalić to, co stanowiło kiedyś zwyczajną codzienność, a dziś jest już dziedzictwem naszej kultury.
